charoli marathi
charolya marathi prem kavita
charoli marathi चारोळी (चार + ओळी) (इंग्रजी: Owls) म्हणजे चार ओळीची कविता होय. आणि या चारोळीच्या संग्रहाला (कडव्यांना) चारोळ्या (चार + ओळ्या) म्हटले जाते.
कुठल्याही विषयवार आपण चार ओळींची कविता लिहू शकतो चारोळी ही कुठल्याही विषयांवर कमी शब्दात भावना व्यक्त करण्याचे प्रभावी माध्यम आहे, आज आपण चारोळ्या प्रेमाच्या, चारोळ्या मैत्रीच्या आणि चारोळ्या विरहाच्या या लेखात पाहू, या चारोळ्या नक्की तुमच्या हृदयास भिडतील आणि यातील बऱ्याचश्या चारोळ्या या तुमच्या जीवनातील प्रसंगाशी नक्की जुळतील, जर या लेखातील चारोळ्या तुम्हाला खरोखर आवडल्या तर कॉमेंट्स मधून नक्की कळवा, आणि अजून कुठल्या प्रकारच्या चारोळ्या तुम्हाला हव्या आहेत तेही टिप्पण्या मधून नक्की सांगा,
धुंद पाखरांच्या सवे
मनसोक्त मन हवेत उडावे
वारे जरी बदलत असले तरी
बांध संस्कृतीचे सांग कसे तोडावे?
आज काल वाटेवरचा मोगराही
नेहमीसारखा फुलत नाही,
कदाचित त्याला ही समजल असेल,
की तू मझाशी बोलत नाही.
charolya marathi maitri
माझ्या डोळ्यांची भाषा
तुझ्या डोळ्यांनी बोलशील का?
सावली सारखी सखे
माझ्या सोबत चालशील का?
तू पाहता क्षणी मजला
काळजाचे ठोके चुकले
लाजेचा पडदा येता मधे
मी तुज पाहण्यास मुकले.
मैत्री म्हंटली की
आठवतं ते बालपणं
आणि मैत्रीतून मिळालेलं ते
खरंखुरं शहाणपण.
कोणी कितीही बोललं तरी
कोणाचं काही ऐकायचं नाही
कधीही पकडले गेलो तरी
मित्रांची नावं सांगायची नाही.
मैत्रीचं हे नातं
सगळ्या नात्यात श्रेष्ठं
हे नातं टिकवण्यासाठी
नकोत खुप सारे कष्टं
मैत्रीचा हा धागा
रेशमापेक्षाही मऊ सूत
मैत्रीच्या कुशीतच शमते
मायेची ती सूप्त भूक
मैत्रीच्या सहवासात
श्रम सारे विसरता येतात
पण खऱ्या मित्रमैत्रिणी मिळवण्यासाठी
काहीदा कितीतरी पावसाळे जातात
मैत्री म्हणजे
रखरखत्या उन्हात मायेची सावली
सुखाच्या दवात भिजून
चिंब चिंब नाहली
प्रेयसीसाठी वॅलेंटाईन्स डे गिफ्ट
<खरेदी करा
Cadbury Dairy Milk Silk Valentines Heart Blush Chocolate Bar Gift Pack
सरळ आली अंगावर
चुंबन दिले गालावर
कवेत घे ना म्हणत होती
वार्याची ती झुळूक होती
तुला हसताना पाहण्यासाठी
मी स्वतः विदुषक झालो
तू सासरी गेल्यावर मात्र
मी सर्कशीतच पर्मनंट झालो .
मित्र म्हणजे
एक आधार
एक विश्वास
एक आपुलकी
आणि एक अनमोल
साथ जी मला मिळाली
तुझ्या रूपाने .
असे माझे प्रेम-
डोळ्यातील आसवे लपवत
ओठांना हसत ठेवायचे
तुझ्यावर प्रेम करून सुदधा
तुझ्यापासून लपवायचे .
हेही वाचा : प्रेम कविता मराठी
आपल्या आयुष्यात कोण येणार
हे काळ ठरवतं
आपल्या आयुष्यात कोण हव
हे आपल मन ठरवतं .
आणि आपल्या आयुष्यात
कोणी टिकून राहणार
हे आपली वागणूक ठरवतं .
अजूनही जातो त्याच बागेत
रातराणी फ़ुलताना
पण मला फ़क्त दिसते
सकाळी ती कोमेजताना…
शुन्यच आहे आयुष्य माझे
उणे तु असताना
धरलास का हात सांग तु
सोडुनच जायचे असताना…
माहीत नाही पुन्हा कधी भेटु
वेगळ्या रस्त्यावर चलताना
अन जुळतील का आपल्या तारा
वेगळ्या जगात राहताना…
झालेच नाही आपले बोलणे
सगळा एकान्त असताना
आज सगळं सुचत जातय
एकटा कविता करताना…
तू जाण्याचे इशारे जेव्हा जाणवतील,
नकळत तेव्हा माझे डोळेही पाणावतील.
नाही वाटत जगावस तू सोबत नसताना,
किती विरह सहन करू तू जवळ असताना,
मी समोर येता तू
तोंड फिरवून घेतेस,
तू होणार नाहीस माझी
याची जाणीव का करून देतेस….
दिवसा उजेडी स्वतः ला सावरताना,
सायंकाळी सूर्य अस्ताला जाताना,
रोज रात्री जागरण करताना…
पांघरूण घेऊन अश्रू ढलताना….
मी तर नेहमीचं अश्रूं पुसले गं तुझे,
तु मात्र माझ्या अश्रूंची किंमत ठेवलीचं नाही..
मी तर नेहमीचं रडलोय गं तुझ्यासाठी,
तु मात्र माझ्यासाठी एक थेँबही गाळला नाही..
निरोप आला एक
ज्याने बोलावले होते मला
वाट पाहत होती
ती ही येण्याची माझ्या.
अ.सं.. कधी वाटलंच नव्हतं..??
जीवनातून तू.. एवढं सहज दूर जाशील..
अनोळखी नजरेनं अशा..
माझ्याकडे पाहशील..